Wole Soyinka (Νιγηρία), Τηλεφωνική συνομιλία

Η τιμή φαινόταν λογική, τοποθεσία
Αδιάφορη. Η ιδιοκτήτρια με διαβεβαίωσε ότι ζούσε
Αλλού. Η εξομολόγηση
Ήταν αναπόφευκτη: «Κυρία», την προειδοποίησα,
«Δε θα μ” άρεσε να έρθω μάταια – Είμαι Αφρικανός.»
Σιωπή. Σιωπηλή μετάδοση
Ζορισμένων καλών τρόπων. Η φωνή, όταν ήρθε, με χτύπησε
Πασαλειμμένη με κραγιόν, κρατώντας μακριά επίχρυση
Πίπα. Ένιωσα βρώμικος.
«ΠΟΣΟ ΣΚΟΥΡΟΣ;» … δεν άκουσα λάθος… «ΕΙΣΤΕ ΛΙΓΟ
“Η ΠΟΛΥ ΣΚΟΥΡΟΣ;» Πλήκτρο Β, Πλήκτρο Α. Δυσωδία
Ταγκισμένης αναπνοής δημοσίου κρυφτού-μιλητού
Κόκκινος θάλαμος. Κόκκινο γραμματοκιβώτιο. Κόκκινο δίπατο
Λεωφορείο τσαλαβουτά στην πίσσα. Αλήθεια! Ντροπιασμένος
Από την κακότροπη σιγή, παραδόθηκα.
Βρέθηκα αποσβολωμένος να ζητώ εξηγήσεις.
Αυτή, διακριτική, έδωσε έμφαση αλλού-
«ΕΙΣΤΕ ΜΕΛΑΨΟΣ; Ή ΠΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟΣ;» Αποκάλυψη.
«Εννοείτε κάτι σαν απλό ή σοκολατούχο γάλα;»
Η συγκατάνευσή της ήταν κλινική, εξευτελιστική μέσα στην ελαφρά
Απροσωπία της. Αμέσως, στο ίδιο μήκος κύματος,
Επέλεξα. «Καστανόχρωμο Δυτικής Αφρικής» -και μετά από σκέψη,
«Στο διαβατήριό μου.» Σα φάντασμα το φάσμα των χρωμάτων
Πλανήθηκε στη σιωπή, ώσπου η ειλικρίνεια έδωσε έναν μεταλλικό
Τόνο στη φωνή της. «ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;» παραδέχτηκε
«ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ.» «Μελαχροινός»
«ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΡΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;» «Όχι εντελώς
Στο πρόσωπο είναι μελαχροινός, αλλά, κυρία, καλό θα “ταν να με δείτε
Ολόκληρο. Οι παλάμες των χεριών και οι πατούσες μου είναι πλατινέ.
Από την τριβή
-Βλακωδώς, κυρία, καθόμουν κάτω-
Τα οπίσθιά μου κατάμαυρα γίνανε -Μια στιγμή, κυρία!»- νιώθοντας
Το ακουστικό της να βροντά
Στ” αυτιά μου -«Κυρία;» την παρακάλεσα, «δε θα θέλατε
Να τα δείτε η ίδια;»

Μετάφραση: Kyoko Kishida, Jazra Khaleed

Πηγή: Πρώτο τεύχος του ποιητικού σκεύους Τεφλόν. Το ποίημα αναρτήθηκε όχι μόνο γιατί είναι εξαιρετικό αλλά και σε αντιπαραβολή με το πρωτότυπο και δυο άλλες μεταφράσεις του στα Ελληνικά (εδώ).

Για τη σχέση του Soyinka με τη Νότια Αφρική, δείτε και τη σχετική ανάρτηση του taal.gr.

Διαμονή στην Αμβέρσα

Αμβέρσα: μια πόλη-πρωτεύουσα στον ολλανδόφωνο λογοτεχνικό χάρτη. Ακόμα κι αν έχει χάσει την αίγλη παλιών θρυλικών δεκαετιών, ακόμα κι αν γεωγραφικά το εκδοτικό κατεστημένο προτιμά το ολλανδικό έδαφος, η Αμβέρσα εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης και τόπο δημιουργικής συνάντησης ποιητών και πεζογράφων.

Σ” αυτήν την πόλη, υπάρχει το «διαμέρισμα των συγγραφέων», το οποίο συντηρείται από το φλαμανδικό παρακλάδι του διεθνούς οργανισμού προώθησης της λογοτεχνίας και στήριξης της Ελευθερίας του Λόγου PEN International. Σ” αυτό το διαμέρισμα προσφέρεται φιλοξενία λίγων εβδομάδων σε λογοτέχνες απ” όλον τον κόσμο. Είτε σαν μια ανάσα διαφυγής για συγγραφείς που διώκονται στις χώρες προέλευσής τους, είτε απλά σαν μια βοήθεια στην ολοκλήρωση κάποιου project που σχετίζεται με τα φλαμανδικά γράμματα.

Να διευκρινήσω εδώ ότι η φωτογραφία που συνοδεύει το παρόν κείμενο είναι παραπλανητική, μια και πρόκειται για τμήμα του βραβευμένου αρχιτεκτονικού οικοδομήματος Casa Kika. Για να δείτε πώς είναι πραγματικά το «διαμέρισμα των συγγραφέων», δείτε τις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το άρθρο. Να πούμε πληροφοριακά ότι το μήνα Απρίλιο, στο διαμέρισμα θα διαμένει ο νοτιοαφρικανός συγγραφέας Constant Van der Merwe.

Σαφώς πιο όμορφες είναι οι φωτογραφίες του «σπιτιού των μεταφραστών«, επίσης στην Αμβέρσα. Η διαδικασία επιλογής και οι όροι της περιγράφονται (στα Φλαμανδικά) εδώ. Παράλληλα με τη δωρεάν διαμονή, παρέχεται κι ένα συμβολικό ποσό για να καλύψει ο φιλοξενούμενος τα μηνιαία έξοδά του. Μεταφραστές και μεταφράστριες της Ολλανδικής, σπεύσατε. Γιατί έστω κι αν κανένα από τα δυο σπίτια δε φτάνει τη «χλιδή» της φωτογραφίας, η εμπειρία μιας διαμονής στην λογοτεχνική καρδιά της Φλάνδρας είναι ανεκτίμητη.

http://www.internationalpen.org.uk/

Ο Γιάννης Ιωαννίδης στο taal.gr

Συνεχίζουμε τις συζητήσεις με μεταφραστές της ολλανδικής γλώσσας στα Ελληνικά με τον Γιάννη Ιωαννίδη, τον μεταφραστή της Θλίψης του Βελγίου και άλλων βιβλίων του Ούγκο Κλάους. Εδώ μπορείτε να βρείτε το βιογραφικό του Γιάννη Ιωαννίδη.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η κύρια δυσκολία της μετάφρασης από τα Ολλανδικά στα Ελληνικά;

Κάθε γλώσσα έχει τη δική της δυσκολία. Το πρόβλημα του μεταφραστή εστιάζεται κυρίως στη δυνατότητα που θα δώσει στον έλληνα αναγνώστη να απολαύσει το κείμενο με το ίδιο σχεδόν τρόπο που το απόλαυσε και ένας ξένος. Και τονίζω τη λέξη σχεδόν, διότι σε κάθε μετάφραση, ένα μικρό μέρος πάει χαμένο. Υπάρχουν εκφράσεις, ιδιωματισμοί, χιουμοριστικοί διάλογοι, παροιμίες, που είτε είναι αδύνατον να μεταφρασθούν, είτε κατά τη μετάφραση χάνουν λίγο ως πολύ από τη λάμψη του πρωτότυπου. Η ολλανδική βρίθει από σύνθετες λέξεις, οι οποίες πολλές φορές χρειάζεται να μεταφρασθούν περιφραστικά. Έτσι όμως το κείμενο χάνει ένα μέρος από την αρχική του πυκνότητα. Για αυτό το λόγο προσπάθησα πολλές φορές να δημιουργήσω δικές μου σύνθετες λέξεις στα ελληνικά.

Ποια ήταν κατά τη γνώμη σας η κύρια δυσκολία της μετάφρασης της «Θλίψης του Βελγίου»; Αλλά και ποια η κύρια ευχαρίστηση που αποκομίσατε κατά τη μετάφραση αυτού του βιβλίου;

Εδώ θα πρέπει πρώτα να γίνει μια διευκρίνιση. Τα Φλαμανδικά δεν είναι ξεχωριστή γλώσσα. Είναι διάλεκτος της ολλανδικής. Μια πρώτη δυσκολία λοιπόν ήταν οι πάμπολλες διαλεκτικές εκφράσεις. Δεύτερον, η θαυμάσια, αλλά εντελώς ιδιόμορφη, πυκνή κι ελλειπτική γλώσσα του Κλάους, ο οποίος καταφέρνει σε κάποια σημεία να λέει τα πιο σκληρά – ως και χυδαία – πράγματα με έναν εντελώς δικό του ποιητικό τρόπο. Και τρίτον οι πολλές υποσημειώσεις μετά από τεράστια έρευνα της μεσοπολεμικής ιστορίας του Βελγίου. Ως προς τη δεύτερη ερώτησή σας, έχω να πω, ότι μια μετάφραση μοιάζει λίγο πολύ με την κύηση και τη γέννα. Η ευχαρίστηση υπάρχει κατά τη σύλληψη και μετά τη γέννα, όταν πια κρατάς το παιδί στα χέρια σου.

Πόσο καιρό σας πήρε η μετάφραση της «Θλίψης του Βελγίου»;

Η μετάφραση μού πήρε δεκατέσσερις μήνες περίπου και άλλους οκτώ η συνεργασία με την επιμελήτρια. Η επιμελήτρια χρησιμοποίησε συγκριτικά την γαλλική και την αγγλική μετάφραση, η οποία, παρεμπιπτόντως, ήταν φρικτή.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Ολλανδοί / Φλαμανδοί συγγραφείς;

Έχω μια αδυναμία στους κλασικούς, όπως ο Κλάους, ο Μούλις, ο Χέρμανς, η Χάασε, ο Σίμπελινκ, γατί μου αρέσει η κλασική χρήση της ολλανδικής γλώσσας, που για πολλούς θεωρείται λίγο ξεπερασμένη. Ωστόσο, μου αρέσουν και νεότεροι συγγραφείς όπως ο Γκρούνμπεργκ λόγου χάρη.

Τι έχετε να πείτε για την ποσότητα και την ποιότητα των Ολλανδικών / Φλαμανδικών μεταφράσεων στα Ελληνικά;

Αν δούμε το μέγεθος της Ολλανδίας, αλλά και το εκδοτικό μέγεθος της Ελλάδας, πιστεύω πως έχει μεταφρασθεί αρκετά μεγάλος αριθμός ολλανδικών βιβλίων στα ελληνικά. Όσο για την ποιότητα των μεταφράσεων στα ελληνικά, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί δεν διαβάζω ολλανδικά βιβλία στα ελληνικά. Έπειτα θα έμοιαζε σαν να ευλογάω τα γένια μας.

Συμμετέχετε στην επιλογή των βιβλίων που μεταφράζετε; Κάνετε προτάσεις στους εκδότες;

Πάντα, διότι έχω μια αρχή. Δεν μεταφράζω ποτέ βιβλίο που δεν μου αρέσει. Υπάρχουν βιβλία, τα οποία έχω απορρίψει και μεταφράστηκαν στα ελληνικά από άλλους μεταφραστές. Ξέρετε, η μετάφραση για μένα δεν είναι βιοπορισμός, είναι απλά χόμπι, που μου αποδίδει και κάποιο χαρτζιλίκι, αν αναλογισθείτε κανείς τον χρόνο και την ενέργεια, που καταναλώνω.

Τι βρίσκετε ενδιαφέρον στην ολλανδική/φλαμανδική γλώσσα και την ολλανδική/φλαμανδική λογοτεχνία;

Όπως είπα και προηγουμένως, η ολλανδική βρίθει από σύνθετες λέξεις και ιδιωματικές εκφράσεις και παροιμίες. Αποτελεί λοιπόν πρόκληση για ένα μεταφραστή. Όσο για την λογοτεχνία, αυτή ασχολήθηκε στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα με την αποικιοκρατία και τις αποικιοκρατικές βαναυσότητες των Ολλανδών, κυρίως στην Ινδονησία (Μουλτατούλι, Κουπίρους, Χάασε κλπ). Μεταπολεμικά η θεματική της ήταν κυρίως ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι συνέπειές του, αλλά και η κριτική στον μεσαιωνικό σκοταδισμό του καθολικισμού, κυρίως όμως του προτεσταντισμού (Κλάους, Χέρμανς, Σίμπελινκ κλπ). Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε την κριτική της αποικιοκρατίας από τους ίδιους τους Ολλανδούς, όπως και την κριτική στον σκοταδισμό της θρησκοληψίας.

Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τα Ολλανδικά / Φλαμανδικά;

Η σχέση μου με τα ολλανδικά ξεκίνησε από τη στιγμή, που πήρα το 1985 την απόφαση να εγκατασταθώ στην Ολλανδία για προσωπικούς λόγους. Θεωρώ υποχρέωση του κάθε αλλοδαπού να μαθαίνει την γλώσσα της νέας πατρίδας του, να προσπαθεί να ενσωματωθεί χωρίς όμως να αφομοιωθεί. Η καλή γνώση της γλώσσας με βοήθησε επίσης να γίνω γρήγορα αποδεκτός στην κοινωνία και να μην νιώσω ποτέ ξεκομμένος.

Μένετε εκτός Ελλάδας. Πώς επηρεάζει αυτό (αν επηρεάζει) την σχέση σας με τα Ελληνικά εκδοτικά δρώμενα;

Δεν την επηρεάζει καθόλου. Μετά από δεκαεφτά βιβλία, μπορώ να πω ότι θεωρούμαι πια καθιερωμένος μεταφραστής της ολλανδικής. Όποιος θέλει να με βρει, με βρίσκει. Εξάλλου δεν έχει σχέση σε ποια χώρα μεταφράζεις ένα βιβλίο. Όσο για τα δρώμενα, μην ξεχνάτε, ότι υπάρχει και το διαδίκτυο.

Ποια είναι η κύρια συμβουλή που θα δίνατε σ’ έναν μεταφραστή στα πρώτα του βήματα;

Να μην καταπιέσει τον εαυτό του όσον αφορά τον χρόνο παράδοσης και να μη διστάζει να ρωτά άλλους με μεγαλύτερη εμπειρία. Να δίνει μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια, έστω κι αν μέσα του πιστεύει πως δεν θα την προσέξει κανείς. Η βιασύνη και η μη προσοχή στις λεπτομέρειες λειτουργεί εις βάρος της ποιότητας. Βέβαια εδώ θα πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ βιοπορισμού και ποιότητας. Η ποιότητα απαιτεί χρόνο.

Από τα βιβλία που έχετε μεταφράσει από τα Ολλανδικά, ποιο είναι εκείνο που ξεχωρίζετε ως αναγνώστης;

Όλα τα βιβλία που μετάφρασα με ικανοποίησαν πρώτα σαν αναγνώστη, αλλιώς δεν θα τα μετάφραζα. Εντάξει, η Θλίψη του Βελγίου είναι το καμάρι μου γιατί ο χρόνος και ο κόπος που απαίτησε η μετάφραση ήταν τεράστιος.

Υπάρχει κάποιο ολλανδικό/φλαμανδικό βιβλίο που θα θέλατε να μεταφράσετε ή να είχατε μεταφράσει;

Το Cesarion (Καισαρίων) του Τόμι Βίρινγκα. Επίσης τα ήδη μεταφρασμένα: Η Ανακάλυψη του Ουρανού του Χάρι Μούλις και η Τίρζα του Άρνον Γκρούνμπεργκ.

Τι μεταφράζετε αυτή την περίοδο;

Μόλις τελείωσα τον Αγγελιοφόρο του Καντέρ Αμπντολάχ. Μια βιογραφία του Μωάμεθ. Αυτή την περίοδο διαβάζω κάποια βιβλία για να επιλέξουμε το επόμενο.

Γιάννης Ιωαννίδης

O Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Ασχολήθηκε με το θέατρο για πέντε χρόνια. Από το 1983 ως το 1993 έζησε στη Ολλανδία, όπου σπούδασε ολλανδικά και εργάστηκε επαγγελματικά εκτός των άλλων και ως μεταφραστής σε διάφορα μεταφραστικά γραφεία. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα με τα διπλώματα και τις συστατικές επιστολές των μεταφραστικών γραφείων, η πρεσβεία της Ολλανδίας στην Ελλάδα τον συμπεριέλαβε στην λίστα των επίσημων μεταφραστών της. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό σαν επαγγελματίας προπονητής μπάσκετ. Από το 2005, ζει μόνιμα στη Ολλανδία και εργάζεται στην Ελληνική Πρεσβεία της Χάγης.

Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα βιβλία:

Ούγκο Κλάους:	Οι φήμες (Ευρωπαϊκό Αριστείον)	(Καστανιώτης)
	Ανολοκλήρωτο παρελθόν	(Καστανιώτης)
	Η θλίψη του Βελγίου	(Καστανιώτης)
	Ο Πειρασμός	(Καστανιώτης)
Αμπντελκάντερ Μπενάλι:	Παραθαλάσσιος γάμος	(Κέδρος)
Μαριέτα -Στάθη Σχόρελ:	Ένα στίλβον ποδήλατο	(Πατάκης)
Ντούσκα Μέισινγκ:	Ο δεύτερος άνθρωπος	(Καστανιώτης)
Βίλεμ Φρέντερικ Χέρμανς:	Ο σκοτεινός θάλαμος του Δαμοκλή	(Καστανιώτης)
Χέλα Χάασε:	Οι βαρόνοι του τσαγιού	(Καστανιώτης)
Χέλα Χάασε:	Μια πιο καινούργια διαθήκη (Υπό έκδοση)	(Καστανιώτης)
Ματάις Φαν Μπόξελ:	Η εγκυκλοπαίδεια της βλακείας	(Αλεξάνδρεια)
Άρνον Γκρούνμπεργκ:	Πόνος φάντασμα (Υπό έκδοση)	(Αλεξάνδρεια)
Τέσα ντε Λοο:	Οι δίδυμες	(Γκέμα)
Ζεράρ Μποτιφέ:	Διοτίμα (Ιδιωτική μετάφραση)
Καντέρ Αμπντολάχ:	Το σπίτι του τεμένους	(Καστανιώτης)
Καντέρ Αμπντολάχ:	Ο Αγγελιοφόρος (Υπό έκδοση)	(Καστανιώτης)

Διαβάστε εδώ μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον Γιάννη Ιωαννίδη αποκλειστικά για το taal.gr.

Η Μαρία Αγγελίδου στο taal.gr

To taal.gr ξεκινά μια σειρά συζητήσεων με μεταφραστές της ολλανδικής γλώσσας στα Ελληνικά, με την Μαρία Αγγελίδου. Η Αγγελίδου γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο βιβλιοπωλείο «Χνάρι», επί της οδού Κιάφας, για να αφοσιωθεί, στη συνέχεια, στη συγγραφή και τη μετάφραση βιβλίων. Διετέλεσε πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών και μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, μεταξύ 2000-2004. Έχει μεταφράσει περισσότερα από 250 βιβλία για μεγάλους και παιδιά. Είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων και διδάσκει μετάφραση στο Κέντρο Μεταφραστικών Σπουδών.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η κύρια δυσκολία της μετάφρασης από τα Ολλανδικά στα Ελληνικά;

Για μένα προσωπικά η κυριότερη δυσκολία οφείλεται στο γεγονός οτι ποτέ δεν έχω ζήσει στην Ολλανδία, ούτε καν μερικούς μήνες. Δεν έχω την αίσθηση της «γείωσης», που σου δίνει μόνο η προσωπική εμπειρία.

Τι βρίσκετε ενδιαφέρον στην ολλανδική γλώσσα;

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει για μένα μια ιδιαίτερη ποιότητα, που διακρίνει την ολλανδική πεζογραφία του εικοστού αιώνα, μια γεύση κοσμοπολίτικη και ταυτόχρονα διακριτά ολλανδική.

Το φθινόπωρο που μας πέρασε, οι μεταφραστές βιβλίων στα Ολλανδικά και τα Φλαμανδικά, αποφάσισαν να αρχίσουν μια σειρά δραστηριοτήτων με σκοπό να γίνουν πιο “ορατοί”. Θεωρείτε ότι πρέπει και οι Έλληνες μεταφραστές πρέπει να ξεκινήσουν κάτι ανάλογο;

Ναι, θα ήταν ευχής έργο αν μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς κάτι ανάλογο.

Από τα βιβλία που έχετε μεταφράσει από τα Ολλανδικά, ποιο είναι εκείνο που ξεχωρίζετε ως αναγνώστρια;

Το πολύ σπουδαίο βιβλίο του Cees Nooteboom, «Het volgende verhaal«. Αυτό το βιβλίο το διάβασα στα αγγλικά μέσα σ” ένα αεροπλάνο και στάθηκε η αιτία που έμαθα Ολλανδικά.

Ποια είναι η κύρια συμβουλή που θα δίνατε σ” έναν μεταφραστή στα πρώτα του βήματα;

Ν” αγαπάει και να χαίρεται το κάθε βιβλίο, την κάθε σελίδα.

Υπάρχει κάποιο ολλανδικό/φλαμανδικό βιβλίο που θα θέλατε να μεταφράσετε ή να είχατε μεταφράσει;

De Ontdekking van de Hemel (Η ανακάλυψη του ουρανού) του Harry Mulisch. Από τα ωραιότερα και τα σημαντικότερα βιβλία που έχω διαβάσει.

Τι μεταφράζετε αυτή την περίοδο;

Το βιβλίο της Tonke Dragt «De brief voor de koning».

Διαβάστε εδώ ένα ενδιαφέρον άρθρο για την Μαρία Αγγελίδου.

Μεταφραστές ενωμένοι

Το φθινόπωρο που μας πέρασε, οι μεταφραστές βιβλίων στα Ολλανδικά και τα Φλαμανδικά, αποφάσισαν να αρχίσουν μια σειρά δραστηριοτήτων με σκοπό να γίνουν πιο «ορατοί». Όπου «ορατό» επί του προκειμένου σημαίνει να γίνει πιο γνωστός ο ρόλος του μεταφραστή στην παραγωγή ενός βιβλίου. Η αλήθεια είναι ότι οι εμπνευστές των κινητοποιήσεων δεν έχουν συγκεκριμενοποιήσει τους τρόπους με το οποίο μπορεί να γίνει αυτό. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι σχετικές εκδηλώσεις έχουν καταφέρει να κερδίσουν ένα σημαντικό μερίδιο προσοχής στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο της Ολλανδίας και του Βελγίου. Έχουν όμως και την υποστήριξη φορέων όπως του κρατικού οργανισμού κονδυλίων για τα γράμματα (Fonds voor de Letteren).

Προσωπικά νομίζω ότι το πρόβλημα που προσπαθούν να θίξουν οι συγκεκριμένοι μεταφραστές, δεν είναι αποκλειστικά αυτών των δύο χωρών, αλλά γενικότερα του επαγγέλματος.

Φήμες ότι ο κλάδος θα υιοθετήσει τους τρόπους μειοψηφίας υπερφίαλων Ελλήνων μεταφραστών οι οποίοι προσπαθούν να μεταφέρουν τους προβολείς σ” αυτούς και μόνο, χτυπώντας αδιάκριτα όλους τους συναδέλφους τους, ελέγχονται ως ανακριβείς.